- podkulić
- podkul|ić
\podkulićony сов. поджать, подобрать (ноги, хвост)+
podwinąć, podkurczyć
* * *podkulony сов.поджа́ть, подобра́ть (но́ги, хвост)Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
podwinąć, podkurczyć
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
podkulić — dk VIa, podkulićlę, podkulićlisz, podkulićkul, podkulićlił, podkulićlony podkulać ndk I, podkulićam, podkulićasz, podkulićają, podkulićaj, podkulićał, podkulićany «skulić, zgiąć chowając pod siebie (zwykle nogi); podkurczyć» Siedzieć z… … Słownik języka polskiego
podkulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podkulaćam, podkulaća, podkulaćają, podkulaćany {{/stl 8}}– podkulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, podkulaćlę, podkulaćli, podkulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} podwijając lub zginając jakąś część ciała, chować ją pod … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podkurczyć — dk VIb, podkurczyćczę, podkurczyćczysz, podkurczyćkurcz, podkurczyćczył, podkurczyćczony podkurczać ndk I, podkurczyćam, podkurczyćasz, podkurczyćają, podkurczyćaj, podkurczyćał, podkurczyćany «zgiąć pod siebie, pod spód (zwykle nogi, kolana);… … Słownik języka polskiego
podwinąć — dk Vb, podwinąćnę, podwinąćniesz, podwinąćwiń, podwinąćnął, podwinąćnęła, podwinąćnęli, podwinąćnięty podwijać ndk I, podwinąćam, podwinąćasz, podwinąćają, podwinąćaj, podwinąćał, podwinąćany 1. «zwijając podnieść trochę do góry (zwykle jakieś… … Słownik języka polskiego